SlovVine ma już 10 lat!

Czas biegnie nieubłaganie szybko. Zanim się obejrzałem minął wrzesień. A wrzesień w tym roku to było nie tylko winobranie. To także 10-ta rocznica działalności bloga SlovVine. Pierwszego i jedynego bloga o słoweńskim winie w polskim internecie. Nie było hucznego świętowania. Zapomniałem nawet o jubileuszowym tekście. Spieszę więc ze spóźnionym urodzinowym wpisem.

Pomysł na blog narodził się spontanicznie. Kiedy zacząłem odkrywać winiarski świat Słowenii, miałem nieodpartą ochotę, aby się swoimi odkryciami podzielić z innymi. Dziesięć lat temu informacji o słoweńskim winiarstwie właściwie na polskich stronach nie było. Terra incognita. Sporadycznie trafił się jakiś artykuł o winach ze słonecznej strony Alp. Tu należą się ukłony zespołom Czas Wina oraz Winicjatywa.pl, które podejmowały temat. Była też krótka wzmianka o słoweńskim winiarstwie na wikipedii, ale lepiej nie pastwić się nad szlachetną ideą otwartej encyklopedii i pominąć ten wątek milczeniem.

Początek blogowania był fascynujący. Zwiedzałem masę winnic i odkrywałem nowy świat, a wszędzie przyjmowano mnie z otwartymi ramionami. O winie uczyłem się intensywnie i jak każdy neofita, myślałem, że wiem już niemal wszystko. Jak się szybko okazało, najważniejszą nauką z tego okresu była pokora.

Patrząc z perspektywy czasu, aż dziw mnie bierze, że projekt utrzymał się przez ten czas. Po początkowym wzmożeniu przyszły również momenty zwiątpienia. Chyba najtrudniejszy był okres, kiedy mieszkałem w Austrii. Odcięcie od mojego głównego obszaru zainteresowania i po raz pierwszy troski emigracyjnego życia zrobiły swoje. Gdyby nie przypadek, pewnie już parę dobrych lat blog byłby jedynie porastającym cyfrowym kurzem archiwum. Tak się złożyło, że SlovVine został zauważony przez Justynę Suchocką z Czasu Wina i zaproszony do konkursu na Winiarski Blog Roku. Konkursu co prawda nie wygrał, ale zdobył wyróżnienie jury. Ten sukces dał mi motywację do kontynuowania blogowania. W kolejnym roku blog wygrał konkurs.

Dla mnie był to okres wielkich zmian. Po pięciu latach emigracji wróciłem do Słowenii. Założyłem również firmę zajmującą się promocją słoweńskiego wina w Polsce. Czas nie był najlepszy, bo wkrótce zaczęła się pandemia COVID-19, ale jakoś udało się przejść przez ten czas suchą stopą.

Być może na blogu dzieje się mniej, ale słoweńskim winem zajmuję się na co dzień. Słoweńskie winiarstwo jest wciąż w Polsce nieznane, choć wydaje mi się, że jest lepiej niż 10 lat temu. Zrozumiałem, że jeden blog jest niewystarczającym narzędziem do promocji słoweńskich win. Zacząłem współpracować z polskimi mediami. O Słowenii i słoweńskim winie pisałem dla: Czasu Wina, Fermentu, Travel Magazin i Onet Podróże. Podjąłem również współpracę ze Słoweńską Organizacją Turystyczną (rządowa agencja odpowiedzialna za promocję kraju), wspólnie zorganizowaliśmy dwa wyjazdy studyjne dla polskich dziennikarzy.

Zorganizowałem również pierwszą w hisorii licytację wina ze Starej Winorośli.

Dzięki wsparciu ambasady Republiki Słowenii w Warszawie, razem ze słoweńskimi winiarzami przyjechaliśmy na targi wina do Krakowa i Warszawy.

W międzyczasie zostałem przedstawicielem 12 rodzinnych słoweńskich winnic w Polsce. Naszymi parnerami zostały polskie firmy importerskie: Kondrat Wina Wybrane, Wino i my, Pinot Company, Wine4you, Winoman, Centrala Piwna.

Wciąż do zrobienia jest bardzo wiele. Wciąż mam do siebie żal, że za mało piszę na blogu.

Rzeczywiście wciąż zbyt mało teksów pojawia się tutaj. A mimo to wciąż jest wiele osób czytających moje teksty. Z całego serca Wam za to dziękuję!